به گزارش بانگ به نقل از میزان، کتاب سینمای اقتباسی و ادبیات کلاسیک فارسی با تاکید بر تعامل انواع ادبی از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده و هم اکنون در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.
علیرضا پورشبانان در کتاب "سینمای اقتباسی و ادبیات کلاسیک فارسی " کوشش دارد با تحلیل و بررسی عناصر نمایشی متون کهن فارسی، این آثار را به کسانی که قصد فیلم ساختن و سرمایه گذاری دارند معرفی کند.
با توجه به ضعف پژوهش در حوزه ادبیات کلاسیک و تبدیل شدن متون کلاسیک به نسخه‌های نمایشی، سریال ، تلویریون و سینما ، در این پژوهش سعی شده آثاری از دوره‌های مختلف ادبیات کلاسیک فارسی اعم از نظم و نثر با توجه به نوع ادبی آن‌ها انتخاب و بر اساس عناصر نمایشی مطلوب نسخه‌های سینمایی شخصیت پردازینمایشی، کشمکش، چالش، داستان سینمایی و سایر عناصری که متون نمایشی به آن‌ها نیاز دارد تحیل و با رویکرد‌های مختلف اقتباس آزاد، اقتباس وفادار و یا حتی اقتباس لفظ به لفظ به نسخه‌های نمایشی تبدیل کند.
علیرضا پورشبانان درباره کتاب "سینمای اقتباسی و ادبیات کلاسیک فارسی" گفت: سینما از آغاز پیدایش خود، به عنوان ابزاری جدید و تاثیر گذار در بیان احساسات، عواطف، اندیشه و طرز تلقی انسان معاصر، همواره نقشی مهم و رو به رشد داشته و در این راستا، ادبیات همواره به عنوان بستری برای رشد وتکامل این هنر جدید کار آمده بوده است.
وی افزود: مساله اقتباس از متون ادبی نویسندگان جدید و قدیم، از همان ابتدای به وجود آمدن سینما مورد توجه بسیاری از فیلم سازان قرار گرفته و رابطه ادبیات و سینما در تعاملی دوگانه از سویی باعث معرفی بسیاری از اثار ادبی در سطحی گسترده و پر مخاطب شده و از سوی دیگر زمینه استفاده از روایت و داستان ادبی را برای ساخت فیلم‌های سینمایی، فراهم ساخته است.
وی افزود: سعی دارم در این کتاب آثاری را که عناصر نمایشی برجسته‌ای دارند را تحیل و به کسانی که قصد فیلم ساختن و سرمایه گذاری دارند معرفی کنم همچنین شواهد و ادله‌ای را با تحلیل عناصر نمایشی مطرح کردم که آن فیلم ساز برای ساخت اینگونه متون برای فیلم سازی قانع شوند.
پورشبانان گفت: هدفم این است متون مخفی مانده در ادبیات کلاسیک برای تبدیل شدن به یک اثر نمایشی معرفی شوند.
وی اضافه کرد: ادبیات کلاسیک ما یک پوسته دارد و آنگونه نیست که هر کسی بتواند به راحتی آن را بفهمد و بتواند بخواند و بفهمد از این رو باید بین ادبیاتی‌ها و فیلم سازان یک تعاملی وجود داشته باشد تا این متون را معرفی کند و زبان آن را ساده‌تر کند تا قابل فهم باشد.
در قسمتی از مقدمه کتاب آمده است: در ادبیات کلاسیک فارسی، آثار ادبی مهم و قابل اعتنایی به چشم می‌خورند که ضمن اشتمال بر ارزش بالای محتوایی، ظرفیت‌ها و وجوه تصویری چشمگیری نیز دارند که می‌توان با رویکرد‌های نمایشی، خوانش تازه‌ای از آن‌ها بازتولید کرده، این آثار را به مخاطبان بسیاری در سطح ایران و حتی جهان معرفی کرد؛ بنابراین در کتاب حاضر تلاش گردیده با تکیه بر عناصر و ویژگی‌های خاص متون نمایشی، که به صورت علمی مدوّن شده و شاخص‌های مناسبی برای تشخیص متون دراماتیک به دست می‌دهد، وجوه نمایشی این آثار استخراج شده، با برجسته کردن آن‌ها، بر قابلیت بالای این آثار جهت تبدیل شدن به نسخة سینمایی تأکید گردد.
