در ابتدای نشستمحمد عربکارگردانفیلمسینمایی «داش آکل» با انتقاد از همراهی نکردن برخی از بازیگران اینفیلمسینمایی گفت: متاسفانه بازیگرانفیلمسینمایی ما به هیچ عنوان با ما همراهی نداشتند و برای شرکت در اکران‌های مردمی ونشست خبریحضور پیدا نکردند.
او ادامه داد: متاسفانه بازیگران برای تبلیغاتفیلمو حضور در اکران‌ها از ما تقاضای پول کردند یا حتی می‌گفتند که استراتژی ما نیست تا در این مراسم حضور پیدا کنیم. صداوسیما هم گفت که چون اسمفیلمطاغوتی است، تنها ۶۵ تیزر تلویزیونی به شما می‌دهیم در صورتی کهفیلمکاملا اجتماعی است و در بخش خصوصی و با وام از فارابی ساخته شده است.
محمد عرب گفت: بر خلاف مقررات بازیگرانی داشتیم که تا پیامک واریز پول برایشان نمی‌آمد سر صحنه حضور پیدا نمی‌کردند. می‌گویند کهسینمامافیا دارد اما من می‌گویمسینمامافیا ندارد، تنها به علت دسته بندی شدن،سینمابه این روز افتاده است و برخی فکر می‌کنند چون دستی درسینمادارند باید همه کارها را هم انجام بدهند،فیلمفقط سلبریتی نیست بلکه عوامل فنی هم مهم هستند.
عرب اضافه کرد:فیلمما سه هفته است که اکران شده و همچنان نمایش آن ادامه دارد، نسبت استقبال ازفیلمما با توجه به فصل اکرانش به هیچ عنوان رضایت بخش نبود اما خوشبختانه چند وقتی است که اوضاع کمی بهتر شده است. متاسفانه سینمای ما و همچنین رسانه‌ها ذائقه مردم را به سمت خاصی برده است که مردم فیلم‌های هنری را دیگر نمی‌پسندند.
این کارگردان با بیان اینکه "اسم اینفیلمدر ابتدا «آتش و قداره» بود و به دلایلی به «داش آکل» تغییر نام داد" گفت: ما به هیچ وجه نگاهی بهفیلم«داش آکل»ی که قبل از انقلاب توسط اقای کیمیایی ساخته شد، نداشتیم. "داش" هم به معنای داداش و "آکل" هم به معنی جوانمرد است. ما ورژن دیگری از داستان صادق هدایت را ساختیم. به هرحال در کشور ما مرسوم نیست که از فیلمی نوستالژیک نسخه جدیدی ساخته شود.
عرب درباره انتخاب بازیگران و فیلمنامه اظهار کرد: گاهی تغییراتی در فیلمنامه به وجود آمد اما با نظر نویسنده این اتفاق می‌افتاد. من سال‌هاست که بازیگری تدریس می‌کنم. به همین خاطر می‌توانم بگویم که بازیگران طنز هم می‌توانند طنز بازی کنند و هم جدی. اما برای یک بازیگر جدی کمی سخت است کهفیلمکمدی بازی کند. مهران غفوریان بهترین کسی بود که می‌توانست نقش کاکا رستم را ایفا کند، چون فیزیک بدنی او بسیار مناسب بود و بسیار جدی در کار حاضر شد. به نظرم ظلم است که وقتی یک نفر، یک نقش و ژانر را ایفا می‌کند، تا آخر عمرش همان نقش به او پیشنهاد می‌شود بنابراین اگر چندین بار دیگر همفیلم«داش آکل» را بسازم، نقش کاکا رستم را به او می‌دهم.
کارگردان این فیلم سینمایی اضافه کرد: ما هم در ابتدا از انتخاب بازیگرانی مثل غفوریان احساس خطر می‌کردیم اما بعد دیدیم که همه بازیگران به خوبی از پس بازی ها برآمدند، درباره خیلی از بازیگران دیگر هم این دافعه وجود دارد.
او در بخش دیگری از این نشست گفت: برخی می‌گویند کهفیلمما نفروخت اما هنوز فروشفیلمادامه دارد. یکی از دلایلی کهفیلمما فروش آهسته‌ای دارد این است که تیزرهای کمی در اختیار ما قرار داشت. بخش دیگر این است که فیلم‌های پرفروشی در کنار ما اکران شدند و سانس کمی در اختیار ما بود. سعی ما این است که بگوییم برخلاف تصور «داش آکل » طاغوتی نیست.
عرب با اشاره به اینکه "سعی می‌کنیم با وجود اکران فیلم‌های جدید همچنان ۲۰سینمارا برای اکران داشته باشیم" ادامه داد: ما حدود ۲و نیم میلیارد تومان هزینه ساخت اینفیلمکردیم و بر اساس اصول عرفی کار کردیم.
در ادامه حسن پویا مدیر فیلمبرداری اینفیلمدر سخنانی گفت:فیلمسینمایی «داش آکل» از جمله فیلم‌هایی بود که من از صمیم قلب آن را دوست دارم. من با سینماگران کشورهای مختلفی کار کرده‌ام اما حیف است که شما برخی بازیگران را سوپر استارسینماکرده‌اید اما چهار کلمه هم نمی‌توانند حرف سینمایی بزنند.
او اضافه کرد: من ۱۷ با ۱۸ سال است که خودم به سینما نرفته‌ام یکی از علل آن این است که مدتی پیش دخترم یکفیلمایرانی را در خانه گذاشته بود اما نتوانستم آن را ببینم، گفتم خجالت می‌کشم بگویم که در اینسینمافعالیت می‌کنم. کلماتی در آنفیلماستفاده می‌شد که من بسیار خجالت می‌کشیدم با خانواده آن را نگاه کنم.
این فیلمبردار همچنین درباره نحوه کارش و فروش اینفیلمگفت: اینفیلمهنوز خرج خودش را هم در نیاورده است. نمی‌دانم شاید باید ما هم برویمفیلمزیر کمری بسازیم که فروش داشته باشیم! من براساس حس بازیگرم، پلان می‌چینم. مهم انتقال حس بازیگر به بیننده است. من همیشه با کارگردان درباره دکوپاژی که کرده است صحبت می‌کنم زیرا باید تصورات کارگردان را از پلان ها دریافت کنم. آقای غفوریان چند مرتبه سر اینفیلمگفت تو درسهای بسیاری به من آموختی. من همیشه به دستیارانم می‌گویم که بازیگر را محدود نکنید ولی اگر بازیگر خوب بازی نکند، به هم می‌ریزم.
سپس منصور ابراهیمی نویسندهفیلمسینمایی «داش آکل » نیز اظهار کرد: داستان «داش آکل» را من از کتاب صادق هدایت برداشت کردم. اتفاقی که در این داستان می‌افتد این است که بعد از مرگ داش آکل، جای او به لونپنیسم‌ها داده شد. متاسفانه سینمای کشور ما قصه گو نیست. این در حالی است که سینمای ما سرآمد کشورهای داستان گو در منطقه بوده است. تمام تلاشم را کردم تا فیلمی قصه گو بنویسم در این راه از سمک عیار و جوانمردی ها و قصه‌های قدیمی استفاده کردم و احساس کردم باید سینمای ایران بار دیگر به همان جایگاه خودش برگردد.
او گفت: دنیای من با صادق هدایت فاصله جدی دارد؛ اما این به آن معنا نیست که نباید از کتاب آن برداشتی داشته باشیم. از روزهایی که من این فیلمنامه را نوشتم، سالهای زیادی می‌گذرد، آن زمان محمود پاک نیت جوان و من تصورم ازداش آکلدر زمانی که این اثر را می‌نوشتم محمود پاک نیت بود و دلم میخواست در فضای شیراز و با همان لهجه بازی شود. در ابتدا هم خیلی با اغراق نوشته بودم و بعد از چند بار خواندن توسط شیرازی‌ها آن را مقداری تعدیل کردم.
منبع:ایسنا
